Türkçe adı
sevgi bombardımanı olan, ikili ilişkilerde öteden beri var olmuş ancak son zamanlarda fazlaca dillendirilmeye başlanmış
love bombing ilişkilerin en sinsi, en tehlikeli manipülasyon tekniklerinden biridir.
---
spoiler ---
İşbu yazıda
intihal de yapılmıştır. Zaten hangi yazıda yapılmamıştır ki? Di mi ama? Neyse.
---
spoiler ---
Evet efendim açıklamaya başlayalım. Elbette bir otorite değiliz ama biz de "içimizde uyuklayan peygamberin vaaz verme çılgınlığı"na yenik düşüyoruz pek çok zaman.
(bkz: emil michel cioran)
Biriyle tanıştınız, konuşmaya başladınız, işler pişmeye başlıyor gibi. O meşhur
flört dönemi var ya işte, harika geçiyor. Sizi adeta tanrılaştırıyor, övüyor, hediyelere, ilgiye boğuyor.
Bir sıkıntı var gibi ama yok da gibi. İçinizden bir ses "lan noluyor bu kadar?" diyor ama okşanan egonuz sesi bastırıyor. Sonuçta sizi iyi ve değerli hissettiriyor. Hatta o da ne?
diyorsunuz
Siz fark etmeden, adeta bir uyuşturucu madde gibi sizi etkisi altına alıyor. Yeteneklerinizi yüceltiyor, sizi hem önünüzde hem arkanızda övgü yağmuruna tutuyor; ama burada kilit nokta şu
başka insanlarla kıyaslayarak övüyor.
Yiaaa ne güzel...
Artık mutlusunuz, inanıyorsunuz. Pek çok problem, artık, yanından geçip gidebileceğiniz ufak tefek su birikintilerinden ibaret. Keşke hep böyle olsa...
Ama bir
zyf sözü olarak "bu hikayelerin mutlu sonla bitme olasılığı azdır." Belki de tamamen bilinç dışı bir şekilde size bunları uygulayan manipülatör hayat arkadaşınız, artık yavaş yavaş kendini geri çekmeye ve başlardaki ilgiden, sevgi gosterilerinden sizi mahrum bırakmaya başlar. O da ne? İçinizde beliren, midenizin kasılmasına yol açan iğrenç duygu
yoksunluk mu yoksa? E demin söylemiştik, adeta bir
uyuşturucu gibi.
Eski ilgiyi görmemeye başladığınız an önce
ne oluyor? hemen sonrasında da
ben ne yaptım? moduna girmeye başlıyorsunuz yavaştan. Özlüyorsunuz. "Bu kadar seven, ilgi gösteren insan bir anda soğumuş olamaz, ben bir seyler yapmış olmalıyım." diye bir öz eleştiri yapmaya uğraşıyorsunuz. Ucundan, kıyısından bir ilgi veya sevgi gösterisi gördüğünüzde öpüp başınıza koyuyorsunuz çünkü
bağımlı olmuşsunuz bir kere. Tekrar elde edebilmek için tavizler vermeye, "yapmam" dediğiniz şeyleri yapmaya başlıyorsunuz.
Yapmayın.
İyi, güzel, tamam da nasıl? Pek çoğunuzun "şerefsizim benim de başıma geldi ama fark etmedim işte." dediğini duyar gibiyim.
(bkz: kaynımda da var) benim de bir arkadaşımın başına geldi zaten.
kıps
Öncelikle benliğinizin, mantığınızın ve duygularınızın farkında olarak. Hayat, sadece başkasının kollarındayken yaşamaya değen bir şey değil, bunu bilerek. Kendi değerinizi, başkalarının davranışlarının belirlemesine izin vermeyerek.
Hele daha yeni tanıdığınız bir insan sizi fazlaca yüceltiyor ve en başta bahsettiğimiz gibi içinizden "lan ne oluyor bu kadar?" gibisinden bir ses yükseliyorsa durup düşünün. Mutlaka düşünün. Sevgi de ilgi de aşk da tek taraflı olmaz, olmamalı. Karşılıklı bir akış içinde yürümeli bu işler. Sizi yükseltenler, düşerken yanınızda olmayabilir ve bu da canınızı olması gerekenden fazla yakabilir. Temkinli olun.
Ve unutmayın ki size hiçbir şey olmaz. Yeter ki siz kendinizin yanında olun.